Η 22α Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό. Καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. Την σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.

Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένο στον πλανήτη.

• Το 1/6 του πληθυσμού της γης, δηλαδή πάνω από 1 δισεκατομμύριο ψυχές, δεν έχουν πρόσβαση σε υδάτινες πηγές.
• 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι πίνουν νερό από μη ασφαλείς πηγές.
• 2,5 δισεκατομμύρια στερούνται και των πλέον βασικών συνθηκών υγιεινής.
• 400.000.000 παιδιά, σχεδόν το 1/5 των παιδιών του κόσμου, στερούνται ακόμη και την ελάχιστη ποσότητα καθαρού νερού που χρειάζονται για να ζήσουν.
• 5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες σχετιζόμενες με μολυσμένα ύδατα, 10 φορές περισσότεροι από αυτούς που σκοτώνονται κάθε χρόνο σε πολέμους.
• 300 σημεία σ' όλο τον πλανήτη είναι δυνητικά πεδία συγκρούσεων σχετικά με το νερό, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά στον πλανήτη μας σε σχέση με το ΝΕΡΟ, ας μην θεωρούμε ότι η χώρα μας γενικά και η περιοχή μας ειδικότερα απέχει πολύ από το να βρεθεί σε ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση.

Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στα υδατικά ελλείματα της Θεσσαλίας, τα οποία, σε συνδυασμό με την κακή και αναποτελεσματική διαχείριση, την αδυναμία - ατολμία εφαρμογής κανόνων και πολιτικών και (συχνά) τις ιδεοληψίες  και τους μικροϋπολογισμούς των αρμοδίων, εκθέτουν την περιοχή μας σε μεγάλους κινδύνους και απειλές.

Και ενώ υπάρχουν πλέον στην χώρα μας θεσμοθετημένοι κανόνες και πλαίσια, οδηγίες, νόμοι και κατευθυντήρια σχέδια για την διαχείριση των υδάτων, η κατάσταση δυστυχώς καθημερινά επιδεινώνεται.

Προτάσεις υπάρχουν, έχουν επίμονα διατυπωθεί από την Αυτοδιοίκηση, τους επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς και τις οργανώσεις των χρηστών.

Ας ελπίσουμε ότι η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό θα αφυπνίσει συνειδήσεις ώστε να ακολουθήσουμε πλέον σαν κοινωνία μια άλλη πορεία για το κρίσιμο αυτό θέμα.